Για ακόμα μία φορά, το τελευταίο διάστημα, η περιοχή γύρω από τη Βικτώρια μετατρέπεται σε αστυνομοκρατούμενη ζώνη με ΜΑΤ, ΔΙΑΣ, ασφαλίτες και λοιπούς φρουρούς του κράτους να στρατοπεδεύουν επάνω στην πλατεία και στα γύρω στενά. Στόχος αυτή τη φορά, μετά την κατάληψη “Villa Amalias”, το πανεπιστήμιο της ΑΣΟΕΕ.

Έτσι, λοιπόν, το μεσημέρι της Παρασκευής, 28-12-2012 με μια θεαματική επιχείρηση εισβάλλουν στο χώρο της ΑΣΟΕΕ. Συλλαμβάνουν 16 συνολικά άτομα -όλοι τους μετανάστες, μιας και η σχολή λόγω γιορτών ήταν άδεια από φοιτητές- που είχαν βρει καταφύγιο στο εστιατόριο της σχολής, με κάποιους να είναι απλά περαστικοί από το σημείο τη στιγμή που επιχειρούνταν η εισβολή. Στη συνέχεια, κατευθύνονται απευθείας στο υπόγειο της σχολής, όπου βρίσκονται τα φοιτητικά στέκια και σπάζοντας τις πόρτες εισβάλλουν και βρίσκουν κείμενα, αφίσες, έντυπο  υλικό, βιβλιοθήκη και το ραδιοφωνικό εξοπλισμό του 98fm. Άμεσα αρχίζει να συγκεντρώνεται αλληλέγγυος κόσμος έξω από τη σχολή και απωθείται από τους μπάτσους. Κατά τη μεταφορά των συλληφθέντων στο ΑΤ Κυψέλης, μέσα στην κλούβα και μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας πια, οι μπάτσοι τους τρομοκρατούν και τους χτυπάνε, ενώ αρνούνται να τους μεταφέρουν στο νοσοκομείο. Την επομένη το πρωί, οι συλληφθέντες οδηγούνται στα δικαστήρια, με την κατηγορία για πώληση μη φορολογημένων ειδών ευτελούς αξίας, οι 14 από τους 16 αφήνονται ελεύθεροι μέχρι τη διεξαγωγή της δίκης, ενώ 2 παραμένουν κρατούμενοι γιατί δεν έχουν χαρτιά.

Με τη συνήθη τακτική της ανώνυμης καταγγελίας (!) για παράνομη διακίνηση εμπορευμάτων, εκδίδεται εισαγγελική παραγγελία για εισβολή στο χώρο του πανεπιστημίου. Δεν πρόκειται για ακόμα μία από τις βίαιες αστυνομικές επιχειρήσεις για τη σύλληψη των μικροπωλητών που έχουν την πραμάτεια τους έξω από την ΑΣΟΕΕ. Αυτή τη φορά στήνεται μία θεαματική επιχείρηση με τη σύμπραξη αστυνομίας, κυβέρνησης, τοπικών αρχών (Δήμαρχος Καμίνης), και πρύτανη­­ (Κων/νος Γάτσιος), που πολύ γρήγορα αποδεικνύεται ότι στόχος της δεν ήταν αποκλειστικά και μόνο το μικρεμπόριο.

Δε στοχεύουν σε εστίες ανομίας, στοχεύουν σε εστίες αντίστασης

Στοχεύουν την κοινωνική διάσταση του πανεπιστημιακού ασύλου. Όμως, ο χώρος του πανεπιστημίου έχει συγκεκριμένη ιστορία και είναι κάτι πολύ περισσότερο από αίθουσες διδασκαλίας. Είναι χώρος όπου στην πράξη γίνονται πολιτικές ζυμώσεις και χτίζονται αντιστάσεις. Είναι χώρος που στην πράξη λειτουργεί ως καταφύγιο διαδηλωτών και κυνηγημένων από την κρατική καταστολή. Και δε χρειάζεται κανένας νόμος να επιβεβαιώσει και να στηρίξει την ύπαρξή του. Ε­ίναι το κεκτημένο αμέτρητων αγώνων, συγκρουσιακών και μη, που το καθιστούν στην ιστορική μνήμη χώρο αφιλόξενο για την αστυνομία. Και όλα αυτά δε διαγράφονται με καμία αστυνομική εισβολή.

Στοχεύουν τα πολιτικά στέκια, κατειλημμένους χώρους εντός των πανεπιστημίων από φοιτητές και φοιτήτριες. Χώροι που παράγουν ανατρεπτικό λόγο και δράση, στεγάζουν πολιτικές και πολιτιστικές εκδηλώσεις, δανειστικές βιβλιοθήκες, αντιμαθήματα κ.α. Χώροι που δεν χωράνε τις κάθε μορφής ιεραρχίες και αυθεντίες, το ρατσιστικό μίσος, τους έμφυλους διαχωρισμούς. Χώροι όπου σφυρηλατούνται σχέσεις οριζόντιες και εχθρικές σε κάθε μορφή εξουσίας. Και όλα αυτά δεν εκκενώνονται με καμία αστυνομική εισβολή.

Στοχεύουν υποδομές που χτίζονται από κινηματικές διαδικασίες και εξυπηρετούν αποκλειστικά και μόνο αυτές. Έναν ραδιοφωνικό σταθμό στην προκειμένη περίπτωση, τον 98 FM ,που υπονομεύει την κυρίαρχη προπαγάνδα, το lifestyle και την κατανάλωση. Που πίσω από τα μικρόφωνα βρίσκονται τα ίδια τα υποκείμενα του κινήματος. Ένα σταθμό που στήθηκε συλλογικά προάγοντας ανατρεπτικό λόγο και δράση. Και όλα αυτά δεν κατάσχονται σε καμία αστυνομική εισβολή.

Στοχεύουν τον αγώνα των μεταναστών μικροπωλητών της ΑΣΟΕΕ. Άνθρωποι διωγμένοι από τις χώρες τους για λόγους οικονομικούς και λόγους πολέμου, που έχουν φτάσει ως εδώ για να βρεθούν αντιμέτωποι με την περιθωριοποίηση, το ρατσισμό και την εκμετάλλευση, που κυνηγιούνται καθημερινά από τα γκλομπ των μπάτσων και τα μαχαίρια των φασιστών· που τα περιθώρια βιοπορισμού τους είναι έτσι κι αλλιώς περιορισμένα, όχι επειδή το επέλεξαν, αλλά εξαιτίας της ίδιας της συνθήκης που τους έχει επιβληθεί· που προσπαθούν μέσα από το μικρεμπόριο να βγάλουν ένα μεροκάματο και να ζήσουν με αξιοπρέπεια. Συνυπάρχοντας αρμονικά μαζί μας επιλέγουν να σπάσουν το φόβο και την απομόνωση, να αντισταθούν, να αγωνιστούν μαζί με τους ντόπιους, να φτιάξουν μαζί με φοιτητές και αλληλέγγυους κοινότητες αγώνα μέσα από την συνέλευση μεταναστών και αλληλέγγυων ΑΣΟΕΕ. Φυσικά, η συσπείρωση και η οργάνωση των καταπιεσμένων είναι ό,τι πιο επικίνδυνο για τον κόσμο της εξουσίας που αναπαράγει τον εαυτό του σπέρνοντας επίπλαστους διαχωρισμούς. Και όλα αυτά δεν καταστέλλονται με καμία αστυνομική εισβολή.

Αυτά είναι όλα όσα χτίζονται στο χώρο της ΑΣΟΕΕ και η γλώσσα της εξουσίας χαρακτηρίζει ως εστίες ανομίας.

Και εμείς αναρωτιόμαστε: Πού είναι η πραγματική αδικία, ο πραγματικός παραλογισμός;

Μήπως όταν θεσμοθετούνται νόμοι που περικόπτουν μισθούς και συντάξεις, που περικόπτουν τις όποιες κοινωνικές παροχές, που επιτρέπουν αθρόες απολύσεις, που επιβάλλουν όλο και περισσότερες ώρες δουλειάς για όλο και λιγότερα χρήματα, ενώ ταυτόχρονα ευνοούν σκανδαλωδώς τράπεζες, εφοπλιστές, μεγαλοβιομηχάνους και λοιπά αφεντικά;

Μήπως όταν θεσμοθετούνται νόμοι που οδηγούν όλο και μεγαλύτερα κοινωνικά κομμάτια στην ανέχεια και την πλήρη εξαθλίωση, ενώ παράλληλα προσπαθούν να αναχαιτίσουν οποιοδήποτε ψήγμα αντίστασης από την πλευρά των αγωνιζόμενων ανθρώπων;

Άραγε ποιους απειλούν οι νόμοι και ποιους οι εστίες ανομίας;

Κατά πόσο το άσυλο, τα στέκια και οι κατειλημμένοι χώροι, τα αυτοδιαχειριζόμενα ραδιόφωνα, οι κινηματικές υποδομές, οι μετανάστες μικροπωλητές αποτελούν απειλή για τους από τα κάτω; Ποιος μπορεί να αισθάνεται ότι κινδυνεύει πέρα από την εξουσία και όσους τη στηρίζουν;

Σε έναν κόσμο που οι νόμοι φτιάχνονται για να καταπιέζουν τους φτωχούς και να καταστέλλουν όσους αγωνίζονται εμείς συνειδητά επιλέγουμε να είμαστε άνομοι.

Υπάρχει ένα σαφές νήμα που συνδέει την εκκένωση της κατάληψης VillaAmalias και την εισβολή στην ΑΣΟΕΕ. Και αυτό δεν είναι άλλο από το γεγονός ότι βρίσκονται χωροταξικά στο κέντρο της Αθήνας, στην καρδιά της μητρόπολης.

Στο κέντρο της Αθήνας, που αποτελεί το κατεξοχήν πεδίο των κοινωνικών συγκρούσεων και αναδεικνύει με τον πιο γλαφυρό τρόπο τις κοινωνικές αντιθέσεις που αναπτύσσονται, που η επιβίωση με την ευημερία χωρίζονται από μια μεσοτοιχία, που η φτώχεια και η εξαθλίωση στέκονται πλάι-πλάι με τον υπέρμετρο καταναλωτισμό, που οι κοινωνικοί αγώνες έρχονται σε ευθεία ρήξη με την αδηφάγο καπιταλιστική ανάπλαση και ανάπτυξη.

Στο κέντρο της Αθήνας, όπου στήνεται τα τελευταία χρόνια η χιτλερικής έμπνευσης πρακτική των καθαρών ζωνών. Η αρχή έγινε από την περιοχή του Αγ. Παντελεήμονα, όπου ξεκίνησε να δομεί η Χρυσή Αυγή την παρουσία της στο πολιτικό προσκήνιο. Εκμεταλλευόμενη την κοινωνικο-οικονομική συγκυρία, τις ομολογουμένως δύσκολες συνθήκες διαβίωσης ντόπιων και μεταναστών στην περιοχή, αλλά κυρίως έχοντας την αγαστή στήριξη του κράτους, άρχισε να εφαρμόζει την ‘’εκκαθάριση’’ της περιοχής. Και είναι προφανές ότι οι αγώνες που διεξάγονται στην ΑΣΟΕΕ, η κατάληψη της VillaAmalias αλλά και κάθε άλλη εστία αντίστασης στην περιοχή, είναι αποφασιστικό ανάχωμα στην εξάπλωση αυτού του απάνθρωπου σχεδιασμού.

Σ’ αυτό ακριβώς το πεδίο βρίσκονται η ΑΣΟΕΕ και η VillaAmalias και είναι ξεκάθαρη επιλογή τους να τάσσονται με το μέρος αυτών που βρίσκονται στο πάτο της κοινωνικής πυραμίδας.

Και εμείς από την πλευρά μας έχουμε πάρει ξεκάθαρη θέση απέναντι στον πόλεμο που μας έχουν κηρύξει. Επιλέγουμε, ντόπιοι και μετανάστες, το συλλογικό δρόμο του αγώνα ενάντια στον ολοκληρωτισμό που θέλουν να μας επιβάλουν. Με όπλα μας την αλληλεγγύη, την αυτοοργάνωση και τις οριζόντιες δομές μας χτίζουμε εστίες αντίστασης και ελευθερίας.

ΤΙΠΟΤΑ ΔΕΝ ΤΕΛΕΙΩΣΕ, ΟΛΑ ΤΩΡΑ ΞΕΚΙΝΟΥΝ

ΚΑΜΙΑ ΔΙΩΞΗ ΣΤΟΥΣ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΣ ΜΙΚΡΟΠΩΛΗΤΕΣ

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΗΝ ΚΑΤΑΛΗΨΗ VILLA AMALIAS ΚΑΙ ΣΕ ΚΑΘΕ ΑΥΤΟΔΙΑΧΕΙΡΙΖΟΜΕΝΟ ΧΩΡΟ

Πρωτοβουλία από την Συνέλευση μεταναστών και αλληλέγγυων ΑΣΟΕΕ